काऱ्हळाची चटणी

 काऱ्हळाची चटणी

तुम्ही कदाचित याला काऱ्हळे म्हणत असाल , मग ही काऱ्हळ्याची चटणी होईल.



साहित्य

दोन मध्यम वाटी काऱ्हळं, पाच सहा लसणाच्या पाकळ्या, चार चमचे तिखट, दोन चमचे जिरे, एक चमचा मीठ, थोडे तेल.

भाजण्यासाठी टिप...

सगळ्यात आधी काऱ्हळं भाजून घ्या. "मंद आचेवर " हे फारच महत्त्वाचे आहे कारण हे काळे असल्याने कळत नाही रंग बदललेला , मग आपण जास्त भाजतो आणि चटणी कडू होते. स्वानुभव Sad . चक्क फेकून द्यावे लागले एकदा मला मगं कानाला खडा लावला.
काऱ्हळाची चव अगदी nutty/earthy का काय असते तर तिची तीव्रता थोडी कमी करून तरीही ती appreciate करण्यासाठी थोडे भाजणे आवश्यक आहे. एकदा दोन वाटी काऱ्हळं वाया घालवल्यानंतर माझा आत्मविश्वास गेला मगं तर मी microwave मध्येच ताटात पसरवून भाजले तरी चांगली चटणी झाली. यामुळे गेलेला आत्मविश्वास परत आला तर आता मी पुन्हा gas वर कढईत भाजते आहे . Happy

पाककृती

१. काऱ्हळ भाजून घेणे. पटकन भाजतात आणि मूळचा काळा रंग चमकदार दिसायला लागतो. चुट् चुट् आवाजही येतो लगेचच आच बंद करा. व कढई उचलून थंड ठिकाणी ठेवा.

(यात आताच जिरे ही टाकू शकता मी विसरते नेहमीच !)

२. थंड झाल्यावर सगळे साहित्य टाकून मिक्सरमध्ये फिरवून घ्या , मगं पुन्हा थोडे तेल टाकून एकदा फिरवून घ्या. व्यवस्थित भुकटा दिसतो काळा -गडद तपकिरी.

*****खाण्यासाठी टिप...*******

चटणी तयार. तेल टाकल्याने ..पोळीसोबत कोरडी खात असाल तर कमी "ठोठरा" (कित्ती दिवसांत हा शब्द बोलला वा लिहिला नव्हता.) बसतो , थोडी जास्त टिकते व चवही चांगली लागते. दहा पंधरा दिवस टिकते. हवेत आर्द्रता कमी असेल तर जास्तही टिकेल.

वरून तेल किंवा फोडणी घेऊन खाऊ शकता. छान लागते. मुलांना वाढताना तेलाची विहीर -तेलाची विहीर खेळता येते Happy !

******************************











वेगवेगळ्या प्रकारचे पदार्थ खावेत म्हणून अस मी काही नेहमीच करत रहाते. अशीच जवसाची चटणीही करता येते, मी करते सध्या भारतातंन आणलेले काऱ्हळं आहेत तर त्यावर तुटून पडलेय. जवस अमेरिकेत मिळतं पण काऱ्हळं कधी दिसलं नाही. त्यामुळे याचे जरा अप्रुप आहे.
माझे आजोळ लातूर जिल्ह्यातील असल्याने आमच्याकडे आजन्म कुटून केलेली शेंगदाण्याची चटणी ही लोकप्रियतेत नंबर एक !. शिवाय तीळ, खोबरे, तीळ-खोबरे, जवस, काऱ्हळं, पूडचटणी ही तिच्या खालोखाल. बहुतेक घरात एकावेळी शेंगदाण्याच्या चटणी सोबत ह्यापैकी एक कोरडी चटणी असतेच असते. याचा फायदा म्हणजे कधी भाजी किंवा वरण यापैकी काही विशेष झाले नाही तर चटणी saves the day.....!

रूची वाढविण्यासाठी वरणभातासोबत , खिचडी सोबत किंवा सकाळी शिळ्या चटणीपोळीचा रोल करून मगभर coffee / चहा पिऊन कामाला लागण्यासाठी !! आम्ही घरात लोणच्याच्या आधीचा अधिक चांगला पर्याय म्हणून कायम चटण्या तयार ठेवतो. मी तर नको उगीच जास्तीचे मीठ म्हणून लोणचं खाणं जवळपास बंदच केलय. अशात वेगवेगळ्या बीयांचा वापर करण्याबाबत चांगले-चांगले वाचण्यात आले आहे. त्यामुळे आवर्जून करते. खरं तर आहाराचा भाग नेहेमीच होता पण आता approval मिळाल्याने महत्त्व कळलेय.
माझा रोजचा स्वयंपाक हा अगदी मराठवाडी पद्धतीने बनवलेला शाकाहारी आणि साधा असतो. त्यामुळे रोजच्या खाण्यात तीळ, जवस , खोबरं (सुकं) , शेंगदाणे, खसखस यापैकी काहीतरी असलेल्या भाज्या आणि काळा मसाला चिंच गूळ घातलेले वरण वगैरे असते. कधीतरी वेळ खाऊ पंजाबी भाज्या किंवा दाळी करते पण त्याचा लवकरच कंटाळा येतो हे निरिक्षण आहे.
मुलगी मागे लागली आहे पूडचटणी कर म्हणून पण खूप पसारा होतो म्हणून पुढे ढकललेय. त्याचीही रेसिपी नक्कीच टाकीन. Happy

*************************************
धन्यवाद Happy !
अस्मिता.

मायबोलीवर पूर्वप्रकाशित.


टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

12th Fail (Hindi movie)

इमेज
  12th Fail सुरेख जमलाय.  खूप आवडला. विक्रांत मेस्सी ह्रितिक एवढा ग्लॅमरस नाही म्हणून त्याला टॅन करून जे तांबडं केलं आहे ते फार खटकत नाही. ह्रतिक साक्षात रोमन देवता आहे, त्याला सर्वसाधारण दाखवणं अशक्य आहे. सुपर ३० आवडला होता. बघताना तुलना केली गेली नाही. त्याचं शरीरही किरकोळ आहे, त्यामुळे तो गिरणीत काम करताना ज्या हालचाली करतो त्या एकदम आदर्श वाटल्या आहेत. पांढरपेशे एवढे चपळ नसतात, हालचालीत चिवटपणा नसतो. आपल्याला त्यांच्या सारखं तासनतास उकिडवं बसता येत नाही, आपण मागच्या मागे पडतो. ते फार काटक असतात... ते त्याने फारच छान दाखवले आहे. पटकन भोरगं टाकून कुठंही अंग टाकतात. त्याने बाबा आल्यावर कसं झटकले तसं, मैत्रिणीलाही किती प्रेमाने स्टूल स्वच्छ करून दिला. मला त्या दोघांचे प्रेम फारच आवडले, त्या वयात जसं उच्छृंखल प्रेम असतं, त्याचा लवलेशही नव्हता. अतिशय पोक्त आणि समजदार नातं होतं. इतक्या प्रतिकूल परिस्थितीतही त्याने जी जिद्द, चिकाटी आणि तत्त्वनिष्ठता दाखवली त्यानं भरूनच आलं. त्याच्या मित्रांनी दिलेला सपोर्टही कौतुकास्पद, 'आपल्या सगळ्यांची लढाई आहे ही' म्हणतो. हे कळणं किती प्रगल्भ आ...
अधिक वाचा

मोड तो आए छांव ना आए - अर्थात Midlife मधली मनाची तगमग

इमेज
---------------------------- चाळीशी ते साठीच्या दरम्यान आयुष्य निरर्थक वाटणं, ध्येय किंवा उद्दिष्टांबाबत गोंधळ होणं किंवा ती नाहीत असं वाटणं, आपल्या अपेक्षेनुसार एखादं नातं उंचीवर गेलं नाही ह्याची तळमळ वाटणं, आपण आता जे करत आहोत त्याची पाळंमुळं आपल्या बालपणात शोधत बसणं. आयुष्यातल्या बऱ्याचशा गोष्टींना न स्वीकारता आल्याने दिशाहीन वाटणं, धड तरुणही नाही आणि धड म्हातारंही नाही अशी शरीराची सुद्धा चढावरून उताराला लागायची सुरुवात नकोशी वाटणं. वरवरच्या कलकलाटात आतून रिक्त वाटत रहाणं - याला ढोबळपणे Mid life Crisis म्हणता येईल. पण हे याच वयात अशाच पद्धतीने व्हायला हवं याला काही आधार नाही. शंभर वर्षे आयुष्य  गृहीत धरून मध्यावर जे स्थैर्य मिळते किंवा ज्या स्थैर्यासाठी अथक झगडलो ते मिळाल्यावर त्याला काही विशेष अर्थ नव्हताच असं लक्षात आल्याने अडकल्यासारखे वाटून जी घुसमट होते त्या प्रकारातील मानसिक द्वंद्वाला- संभ्रमाला हेच वय असायचं कारणही नाही.  हे जन्मभर अधुनमधून वाटूच शकतं. कुठलंही 'वाटणं' अगदी निराधारही नसतं. विचारपूर्वक घेतलेले निर्णय एवढे चूक निघाले, इतरांनी माझ्यासाठी घेतलेले निर्णया...
अधिक वाचा

हृता

इमेज
        हृता        आज मला तोच दिवस आठवतोयं ज्यादिवशी तुला , तुझी आई व मी पहिल्यांदा 'देवी अहिल्याबाई होळकर' अनाथाश्रमात पहायला आलो होतो. तीन साडे तीन वर्षांची असशील, भेदरलेल्या डोळ्यांनी इकडेतिकडे बघत लाईनमधे एका ताईचा हात धरून टुकूटुकू बघत होतीस. तुझ्या आईला एक मिनिटही लागला नाही ओळखायला. तिने सरळ मिठीच मारली तुला. तुला बघताक्षणी तुझ्या प्रतिक्षेत काढलेली प्रदीर्घ वर्षे कुठे गळून पडली काय माहिती , काही आठवेनासं झालं. आईने व मी मिळून केलेले सगळे पेपरवर्क देऊन उरलेल्या औपचारिकता पूर्ण केल्या. आता दोन आठवडे ट्रान्झिशन मधे तुला घेऊन सगळे शहर फिरत तुझे तीन वर्षातले सगळे कौतुक करत फिरत होतो. नाही म्हणायला धाकधूकही होतच होती, तुला फक्त गुजराती यायचं तेही भीत भीत काहीसं अस्पष्ट बोलायचीस. छोटा शब्दकोश ताबडतोब घेऊन टाकला. पण तिथल्या संचालिका मालतीताईंच्या मते दत्तक मुलांपेक्षा आईवडील जास्त घाबरतात. त्यांच्यामते सगळ्यात अशक्त आणि किरकिरे मूल तू होतीस. आता तू थोडीच विश्वास ठेवणारेस, फार फोटोही नाहीत दाखवायला. तिथे तुला सगळे मिनी म्हणायचे , आईला ते नावच वाटल...
अधिक वाचा