पोस्ट्स

हलकेफुलके लेबलसह पोस्ट दाखवत आहे

अनुदिनी वर्तुळ : संसार संगे बहु शिणलो मी.

इमेज
  अनुदिनी वर्तुळ : संसार संगे बहु शिणलो मी कोणत्याही दिवसापासून सुरू करा आणि वर्तुळामध्ये घिरट्या घालत रहा... तितकेच फिट्ट बसेल. डायरी नाव देताच 'अनुदिनी अनुतापे तापलो रामराया' आठवले. मगं संसारतापासाठी अनुदिनी अगदीच जुळते की म्हणून अनुदिनी केले. १. किराणा घराणा / घरी आणा. कुठलाही दिवसं काय हे शेंगदाणे का नाही सांगितले ...मी आणले नसते का, बघं आता डब्यात वाटीभर राहिलेत फक्त ! मी तुला पालक तरी कुठे आणायला सांगितलं होता तो आणलासं नं मनाने आता दोन पिशव्यांचा काय पालक फेस्टिव्हल करू.....! का नाही आणले शेंगदाणे , नाही तरी तूच येताजाता भरतोस, तुला लक्षात यायला होते मगं. ********** कुठलाही इतर दिवस (स्थळः मी बाथरूम स्वच्छ करतं आहे. यादी whatsapp केली आहे. ) आई S S , बाबाचा मेसेज आहे की गूळ , हिंग , हिरव्या मिरच्या नाही मिळताहेत अलिबाबा या दुकानात... आता अलिबाबात का गेला असेल हा मी हिमालयात जा म्हणून सांगूनही का करतो असं... आईss , बाबा विचारतोयं काय करू , आई s s... मुलं तर स्वगतही बोलू देत नाहीत. काही करं ...जा म्हणावं ... मी टाइप करू ? हो करं, हाय बाबा , This is Dada , आई says , काही कर

निखळ आनंदास-गोविंदासही

इमेज
  निखळ आनंदास-गोविंदासही कोणे एकेकाळी..... अभिनेता गोविंदा मला कधीही क्लासी वाटायचा नाही. एवढंच काय ज्यांना तो आवडतो तेही क्लासी नाहीत हेही मी ठरवले होते. स्वतंत्रविचारसरणीमुळे सगळ्यांचा क्लास मीच ठरवायचे. बेसिकली मीच एकटी क्लासी यावर माझा अढळ विश्वास होता. अजूनही जुन्या अस्मिताचा रेसेड्यू माझ्यात आहे व तो अधूनमधून फणा काढतोच. गोविंदाचे डोळे हे चंचल नेत्र होते, असे लोक मला आजही विश्वासू वाटत नाहीत ,जणू काही मला गोविंदासोबत इस्टेटीचे व्यवहारच करायचे होते. माझ्या भावाला गोविंदा आवडायचा. तो व्यापार खेळताना जेव्हां वडिलोपार्जित धन रूपये दोन हजार पाचशे पन्नास जिंकायचा तेव्हा त्याला हर्षवायू व्हायचा. इथे मी बँकेशेजारी मांडी ठोकून बँकेतला अर्धा माल हडप करायचे त्याला कळायचं सुद्धा नाही. शिवाय तो इतका भोळा होता की त्याला फसवणं फार सोपं होतं , आळशी असल्याने मला अवघड कामापेक्षा सोपे काम आवडते म्हणून मी त्याला जन्मभर फसवलेलं आहे. नीतिपाठ दिले नसते तर मी कुठल्या कुठे गेले असते आणि आज नेटफ्लिक्सने माझा माहितीपट लावला असता. असो. (बायदवे, हे 'असो' किती सत्तरीतले वाटते नं ,असो !) या दोन हजार पा

निगुतीची बर्फी

इमेज
  निगुतीची बर्फी "अरे या क्रीमला तर वास येतोय शिवाय डबा पण फुगल्यासारखा वाटतोय , एक्सापयरी अजून झाली नाही तरीही, ही उष्णता+आर्द्रता ह्याने असंच होत रहाणार काही महिने......." खरं तर वरील संवादाला अवतरण चिन्हे द्यायची काहीच गरज नव्हती कारण ते मनात म्हंटलं होतं , पण तुम्ही लक्ष देऊन वाचावं म्हणून केलेली आयडिया का काय आहे . भाचीला युट्यूबवर स्ट्रीटफुड विडिओ बघून पेढे खावे वाटले मगं काय मला फार कौतुक आहे तिचे ..आणले लगेच क्रीम आणि मिल्क पावडर , मी नेहमी याचीच आधी कढी करून त्याला आटवत ,आटवत, आटवत खवा करते. ही युक्ती मला निरंजनच्या मराठी (शिकवणाऱ्या) आजी यांनी दिली तेव्हापासून आम्ही कित्येक मथुरेसदृश पेढे, खव्याचे मोदक गट्टम केले तेवढी त्यानी मराठी पुस्तकं सुद्धा वाचली नसतील. पणं आमचे काळ काम वेग +स्वयंपाक याचे गुणोत्तर काहीही असू शकते. सगळ्या बाबतीत छोटे छोटे व्यवस्थित नियोजन करणारी मी रोजच्या स्वयंपाकाच्या बाबतीत मात्र spontaneous वगैरे आहे. ऊरक फारसा नाही तरी आत्मविश्वास दुर्दम्य आहे. रिबेल खवय्ये असल्याने क्रीम आणून ठेवल्यावर भाची सकट आम्हाला खमंग, चमचमीत खायचे डोहाळे लागले. घरा