अस्मितेच्या शोधात

  कसली आहे ही धडपड कशासाठी आहे ही होरपळ आयुष्यात राहिले आहे का आयुष्य का तेच वेचायला नाही राहिला आहे वेळ !! कारण सगळा काळ या धडपडीने ओरबाडला आहे आपण एका गाडीत धडपडतोय आणि आयुष्य बाजूच्याच गाडीतून समोरून निघून गेले पहातच राहिलो , कळले सुद्धा नाही !!! अंतहीन बोगद्यातल्या गाडीत अडकलेले हे जीवन का मृत्यू आलेला नाही म्हणून त्याला जीवन म्हणायचे का मृत्यूची वाट बघावी लागत नाही म्हणून त्याला आयुष्य समजायचे !! का या दिशाहीन, मार्गहीन, अंतहीन आणि अंध धडपडीला संघर्षाचे प्रभावी नाव देऊन बघू काय माहिती अहं सुखावेलही जरा वेळ आणि अजूनही काय करू यासाठी नंतर मग सकारात्मकतेचा खोटा बुरखा पांघरून बघावा का काही क्षणं निदान तेवढा वेळ तरी मी हवीहवीशी वाटेल सर्वांना जमेल का बरं मला , का तिही एक धडपड होऊन जाईल !! या अथांग धडपडीत उरते का काही की रोज रात्री दमून डोळे मिटतात तसेच एके दिवशी या आयुष्याचे होईल !! ही अविरत धडपड का होते आपली कसले आहे हे अदृश्य ओझे माझ्या अपेक्षा , मजकडून असलेल्या अपेक्षा आकांक्षा, ध्येये , स्वप्ने छोटी मोठी !! या अनेकानेक कामनांचे पोते मी का वहाते आहे का या अनिश्चित, अविश्रांत धडपडीकड

  उपोद्घातः मी कृष्णडोहाच्या पैलतीरी कथा लिहिण्यास सुरुवात केली तेव्हा मनात एक ढोबळ कथांत होता पण तो सुयोग्य पद्धतीने शब्दबद्ध करणे आव्हानात्मक वाटत होते. पण त्या कथेने मला पुढे नेले व कृष्णकृपेने हवा तसा अंत सुचला , तो इतका सुचत राहिला की या स्फुटाचा जन्म झाला. मला जे थोडे फार विश्वरूपदर्शनाचे आकलन झाले आहे ते मी या स्फुटात ओवण्याचा प्रयत्न केला आहे. माझ्या दृष्टीने हे फक्त विराटरूप नसून चराचरात , सर्व अवस्थेत ,सर्व सजीवनिर्जीवात असलेले परब्रह्मतत्व आहे. या दर्शनाच्या वर्णनाला अंत असूच शकत नाही. तरीही मी चिरंतर सच्चिदानंद रूपाला शब्दबद्ध करण्याची धडपड केली आहे. ************************************ हा कथांत आहे....... तू नर आहेस आणि नारायणीही ! तुझी माझी यात्रा नित्य आहे , अनंत आहे. सहज आहे, निर्धारितही आहे. तू यात्रेला आरंभ कर." मार्ग मी गंतव्य मी ! स्वत्व मी ईश्वरत्व मी ! चिरंतन मी आणि काळ मी ! आरंभ मी आणि अंत मी ! व्यक्त मी तरी गुप्त मी ! आदी मी अनादी मी ! सृजन मी भेदन ही मी ! निमित्त मी प्राक्तन ही मी ! सुक्ष्म मी आणि स्थूल मी ! नित्य मी अनित्य मी ! अ-क्षरही मी आकार मी ! ओंकार