अस्मितेच्या शोधात

  श्री गणेश स्तवन । अजं निर्विकल्पं निराकारमेकं निरानान्दमानन्दमद्वैतपूर्णम् परं निर्गुणं निर्विशेषं निरीहं परब्रह्म-रूपं गणेशं भजेम आज तुझ्या या अशाश्वत मूर्तरूपाची भक्ती व पुजन करू की तुझ्या त्या नित्य अमर्याद, शाश्वत व निराकार रूपावर प्रेम करू. मला सद्गुणांचा आशीर्वाद देणाऱ्या अरे गणेशा , मला तू दोन्ही रूपांत अत्यंत प्रिय आहेस. गुणातीतमानं चिदानन्दरुपम् चिदाभासकं सर्वगं ज्ञानगम्यम् मुनिन्ध्येयमाकाशारुपं परेशं परब्रह्म-रूपं गणेशं भजेम उमेच्या मांडीवर सोंडेशी खेळणाऱ्या तुझ्या गोजिऱ्या रूपाला पहाते तेव्हा मीच साक्षात गौरी होते. इतके लोभस रूप असताना , तुला स्वहस्ताने मोदक भरविल्याशिवाय मला कसे बरे रहावेल ! जगत्-कारणं कारण- ज्ञानरुपं सुरादिं सुखादिं गुणेशं गणेशं जगद्व्यापिनं विश्र्ववन्द्यं सुरेशं परब्रह्म-रूपं गणेशं भजेम सर्व सत्याचा, प्रार्थनांचा आणि आविष्काराचा प्रकाश आहेस तू , तुझ्याशिवाय कुणाचे स्तवन करू मी !! सर्व जगातील ज्ञानाचे, प्रगतीचे , सुखांचे कलागुणांचे स्त्रोत असूनही मूळ निर्गुण निराकार असलेल्या तुला मी वंदन करते. असाच दरवर्षी मूर्तरूपाने-मूर्तीरूपाने ये आणि माझ्या ह्रदयाती

  ब्रह्मसत्यं जगन्मिथ्या परागताज्ञानमना: प्रभूय लभेत चिद्रुपसुवां मनुष्यः यदियमार्कण्यचरित्रमंत्र वंदेsहभिशं गुरुशंकरं तं ।। ज्याचे केवळ चरित्र श्रवण केल्यानेच मनुष्याच्या मनातील अज्ञान नाहीसे होऊन त्याला चित्स्वरूपामृताचा लाभ होतो त्या श्रीमज्जगद्गुरु शंकराचार्यांना नमस्कार असो.कुठे तरी वाचले आहे की आपल्यातला भक्ती रस आटून अंतःकरण वाळवंटाप्रमाणे कोरडी ठणठणीत होऊ नयेत आणि आपल्या स्वाभिमानाचा व स्वधर्माचा ऱ्हास होऊ नये म्हणून श्रेष्ठ व्यक्तींची चरित्रे पुन्हा पुन्हा वाचली पाहिजेत. आद्य शंकराचार्य यांचा जन्म रम्य अशा केरळ प्रांतात पवित्र अशा पूर्णा नदीच्या उत्तर तीरी कलाडी नावाच्या छोट्या गावात इ.स. ७८८ ला झाला. त्यांचे पिता शिवगुरु नावाचे एक श्रेष्ठ पंडित होते. त्यांच्या मनातही वैराग्याची दृढ इच्छा होती. तथापि पित्याची व गुरुची आज्ञा त्यांनी ईश्वरेच्छा मानली. त्याच प्रांतात रहाणाऱ्या मधपंडित यांच्या सुशील व साध्वी कन्येशी श्री अंबीका हिच्याशी विवाह केला. कित्येक वर्षे सुखात गेल्यानंतरही त्यांना संतानप्राप्ती होऊ शकली नाही. असे अर्धे आयुष्य सरल्यावर उभयतां पती पत्नी अतिशय कष्टी झाले. शिव