सोप मेकिंग

 सोप मेकींग



खूप खूप दिवसापासून मनात होते सोप मेकींग आणि candle मेकींग शिकायचे आणि मुलांनाही शक्यते शिकवायचे. खूप विडीओ पण पाहिले पण सामान आणने झालेच नाही. आणि हे मागे पडत गेले. पण आता घरीच जायबंदी झाल्यामुळे पुन्हा शिकावे वाटले आणि प्रयोग करायचे ठरवले. मुलीलाही खूप उत्साह आहे याबाबत. आमच्या घराजवळ Michaels नावाचे मोठे दुकान आहे. ते छंदीष्ट लोकांचे नंदनवन आहे. मी आणि मुलगी तिथे तासन्तास रमू शकतो. त्यांचे एक कुपनही मिळते अधूनमधून मग ते आम्ही आमच्या छंदाच्या प्रयोगासाठी वापरतो. कधीतरी काही खूप छान बनवतो आणि कधी सगळे वाया जाते किंवा अपेक्षेप्रमाणे बनत नाही. पण ह्या प्रक्रियेत ऐवढी मजा येते की आम्ही पुन्हा पुन्हा काही ना काही करत रहातो/ घेत रहातो. काही माहिती नसताना एकदम पैसे घालून वेगवेगळ्या वस्तू गोळा करण्याऐवजी मला वाटले की मी किट घ्यावे, ज्यात सर्व साबन बनवता येईल. फार काही पर्याय दिसले नाही मग आम्ही एक बेसिक सोप मेकींग किट घेतले. कुपन जोडून ते सोळा डॉलर ऐवजी बारा डॉलरला मिळाले. त्यात सात साबण बनतील असेही लिहिले होते पण प्रत्यक्ष पाचच बनतील असे लक्षात आले.... नाही तर फार पातळ वड्या झाल्या असत्या. शिवाय तीन इसेन्स आणि स्क्रब पावडर एक बिनकामाचा लूफा आला त्यासोबत. त्या तिन्ही इसेन्स पैकी एकाला Mortin चा वास आणि अजून एक विचित्रच वास होता त्यामुळे आम्ही ते बाद केले. शिवाय भाची कडे सुंदर इसेन्शयल oil चा सेट आहे . ती ते वापरूया म्हणाली.मला सुगंधाचे चक्क वेड आहे त्यामुळे मी उठसुठ तिला "इसेन्शयल ओईल वाढे माय करते" Happy ! मी घेणार आहेच तोपर्यंत वाढे माय Wink ! नवीन नाद लागलाय.

फूड कलर घरात असूनही घर पालथे घालून सुद्धा सापडला नाही. मुलीनं स्वतः च्या क्राफ्ट साठी नेऊन कुठे ठेवला काय माहिती !तर आम्ही काही चुकले तर एकदम सगळंच वाया जाईल म्हणून सुरवातीला दोनच साबण करायचे असे ठरवले. पण मगं मुलगाही आला आमचा उत्साह बघून ... मुलीने/ आदिश्रीने orange zest आणि orange essence हे दोन्ही वापरले. देवकीने/भाचीने गुलाबाच्या पाकळ्या आणि rose essence नव्हते म्हणून tea tree essence वापरले. आणि मुलाने / निरंजनने lavender essence आणि जांभळ्या रंगासाठी घरात BlackBerry होत्या त्या गरम करून पिळून त्याचा काळसर निळा रंग वापरला.

किटमध्ये एक मोठी वडी होती त्याचे हवे तितकेच तुकडे मायक्रोवेव्हमध्ये साधारण चाळीस सेकंद गरम केले. Box वरच्या सुचनेनुसार वीस सेकंद करायचे होते पण आमची वडी पूर्णपणे वितळली नाही मग पुन्हा ठेवले. पूर्ण पातळ झाल्यावर सोबतच मिळालेल्या मोल्ड मध्ये ओतले. आणि गरम असतानाच हवे ते essential oils आणि रंग, स्क्रब आणि झेस्ट घातले. त्याला उगाच उदबत्तीच्या काडीने ढवळून सारखे केले. सगळ्यात अवघड स्टेप आली मग वाट बघणे Wink , तीस ते चाळीस मिनिटे वाट बघणे. आणि तोपर्यंत मोल्डला हात न लावणे (हे नंतर वाचले आणि खूपदा झाले का नाही बघायला हात लावलाच) .
ते थंड होतच नव्हते आणि मुलगी सारखे "चेक" करत होती म्हणून उचलून फ्रिजमध्ये ठेवले. काही वेळाने तयार झाले त्यावरील सुचनेनुसार मोल्डवर अंगठा दाबून हळूहळू ठोकत काढायचे होते. पण आमचे जबरदस्त गच्च बसले आणि खूप आपटले तरीही निघतच नव्हते. मग बाजूने सुरीने फिरवले पण मुलीला कुठलाही धोका पत्करायचा नव्हता. आणि तुकडे पडले असते तर बाबाला Father's Day ला काय देणार हाहि प्रश्न होता. मग आम्ही कुल्फीची आयडिया वापरली व मोल्डवर गरम पाणी सोडले. आणि एकदाच्या साबणा बाहेर आल्या. साबणांची quality खूप खास नाही पण मजा खूप आली. एक वापरून पाहिले , वाईट नाही शिवाय फार कोरडी वाटत नाही त्वचा. पुढच्या वेळी चांगल्या दर्जाचे सामान वापरायचा प्लॅन आहे. एक छंद म्हणून छान आहे आणि उपयुक्त सुद्धा आहे सोप मेकींग.

फोटो स्टेप बाय स्टेप
*



















धन्यवाद Happy !
©अस्मिता.

<script async src="https://pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js?client=ca-pub-7883595537263568"
     crossorigin="anonymous"></script>

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

12th Fail (Hindi movie)

इमेज
  12th Fail सुरेख जमलाय.  खूप आवडला. विक्रांत मेस्सी ह्रितिक एवढा ग्लॅमरस नाही म्हणून त्याला टॅन करून जे तांबडं केलं आहे ते फार खटकत नाही. ह्रतिक साक्षात रोमन देवता आहे, त्याला सर्वसाधारण दाखवणं अशक्य आहे. सुपर ३० आवडला होता. बघताना तुलना केली गेली नाही. त्याचं शरीरही किरकोळ आहे, त्यामुळे तो गिरणीत काम करताना ज्या हालचाली करतो त्या एकदम आदर्श वाटल्या आहेत. पांढरपेशे एवढे चपळ नसतात, हालचालीत चिवटपणा नसतो. आपल्याला त्यांच्या सारखं तासनतास उकिडवं बसता येत नाही, आपण मागच्या मागे पडतो. ते फार काटक असतात... ते त्याने फारच छान दाखवले आहे. पटकन भोरगं टाकून कुठंही अंग टाकतात. त्याने बाबा आल्यावर कसं झटकले तसं, मैत्रिणीलाही किती प्रेमाने स्टूल स्वच्छ करून दिला. मला त्या दोघांचे प्रेम फारच आवडले, त्या वयात जसं उच्छृंखल प्रेम असतं, त्याचा लवलेशही नव्हता. अतिशय पोक्त आणि समजदार नातं होतं. इतक्या प्रतिकूल परिस्थितीतही त्याने जी जिद्द, चिकाटी आणि तत्त्वनिष्ठता दाखवली त्यानं भरूनच आलं. त्याच्या मित्रांनी दिलेला सपोर्टही कौतुकास्पद, 'आपल्या सगळ्यांची लढाई आहे ही' म्हणतो. हे कळणं किती प्रगल्भ आ...
अधिक वाचा

मोड तो आए छांव ना आए - अर्थात Midlife मधली मनाची तगमग

इमेज
---------------------------- चाळीशी ते साठीच्या दरम्यान आयुष्य निरर्थक वाटणं, ध्येय किंवा उद्दिष्टांबाबत गोंधळ होणं किंवा ती नाहीत असं वाटणं, आपल्या अपेक्षेनुसार एखादं नातं उंचीवर गेलं नाही ह्याची तळमळ वाटणं, आपण आता जे करत आहोत त्याची पाळंमुळं आपल्या बालपणात शोधत बसणं. आयुष्यातल्या बऱ्याचशा गोष्टींना न स्वीकारता आल्याने दिशाहीन वाटणं, धड तरुणही नाही आणि धड म्हातारंही नाही अशी शरीराची सुद्धा चढावरून उताराला लागायची सुरुवात नकोशी वाटणं. वरवरच्या कलकलाटात आतून रिक्त वाटत रहाणं - याला ढोबळपणे Mid life Crisis म्हणता येईल. पण हे याच वयात अशाच पद्धतीने व्हायला हवं याला काही आधार नाही. शंभर वर्षे आयुष्य  गृहीत धरून मध्यावर जे स्थैर्य मिळते किंवा ज्या स्थैर्यासाठी अथक झगडलो ते मिळाल्यावर त्याला काही विशेष अर्थ नव्हताच असं लक्षात आल्याने अडकल्यासारखे वाटून जी घुसमट होते त्या प्रकारातील मानसिक द्वंद्वाला- संभ्रमाला हेच वय असायचं कारणही नाही.  हे जन्मभर अधुनमधून वाटूच शकतं. कुठलंही 'वाटणं' अगदी निराधारही नसतं. विचारपूर्वक घेतलेले निर्णय एवढे चूक निघाले, इतरांनी माझ्यासाठी घेतलेले निर्णया...
अधिक वाचा

हृता

इमेज
        हृता        आज मला तोच दिवस आठवतोयं ज्यादिवशी तुला , तुझी आई व मी पहिल्यांदा 'देवी अहिल्याबाई होळकर' अनाथाश्रमात पहायला आलो होतो. तीन साडे तीन वर्षांची असशील, भेदरलेल्या डोळ्यांनी इकडेतिकडे बघत लाईनमधे एका ताईचा हात धरून टुकूटुकू बघत होतीस. तुझ्या आईला एक मिनिटही लागला नाही ओळखायला. तिने सरळ मिठीच मारली तुला. तुला बघताक्षणी तुझ्या प्रतिक्षेत काढलेली प्रदीर्घ वर्षे कुठे गळून पडली काय माहिती , काही आठवेनासं झालं. आईने व मी मिळून केलेले सगळे पेपरवर्क देऊन उरलेल्या औपचारिकता पूर्ण केल्या. आता दोन आठवडे ट्रान्झिशन मधे तुला घेऊन सगळे शहर फिरत तुझे तीन वर्षातले सगळे कौतुक करत फिरत होतो. नाही म्हणायला धाकधूकही होतच होती, तुला फक्त गुजराती यायचं तेही भीत भीत काहीसं अस्पष्ट बोलायचीस. छोटा शब्दकोश ताबडतोब घेऊन टाकला. पण तिथल्या संचालिका मालतीताईंच्या मते दत्तक मुलांपेक्षा आईवडील जास्त घाबरतात. त्यांच्यामते सगळ्यात अशक्त आणि किरकिरे मूल तू होतीस. आता तू थोडीच विश्वास ठेवणारेस, फार फोटोही नाहीत दाखवायला. तिथे तुला सगळे मिनी म्हणायचे , आईला ते नावच वाटल...
अधिक वाचा